Arayış

 İnsanın çok arayıp bir türlü bulamadığı bir huzur var, işte şu sıralar ona öyle ihtiyacım var ki,  keşke nerede bulabileceğini bilse insan.. Dağlar tepeler mi aşılacak aşılsa, uğruna savaşılacak mı? Savaşılsa.. Her şeyi yapabilirim o huzura kavuşmak için. Yeter ki bileyim nerede olduğunu.. Kafamın içindeki tonlarca düşüncenin altında gün geçtikçe daha da eziliyorum. Bir enkazda mahsurum sanki, onca çabama rağmen tüm arama kurtarma çalışmaları beni teğet geçiyor. Çıldırasıya bağırmaya devam etmek istiyorum; sesimi duyurmak,, elimi uzatmak,, hasret kaldığım o aydınlığa kavuşmak için. Ama öyle yorgunum ki artık sözcükler boğazıma düğüm düğüm oturuyor da bir türlü dudaklarım aralanmıyor. Tüm takattim bitti, olduğum yerde bir mucizeyi bekliyorum..

Eğer yaşamak sadece nefes alıp vermekten ibaretse, evet, hala yaşıyorum..

diye yazdı kız günlüğüne. Sağ köşesine her zamanki gibi tarih atmadı bu sefer, saati de yazmadı. Bir önemi yoktu çünkü artık zaman kavramının. Akıp giden tüm zamanlar ömründen çalıyordu ve o olabildiğince çabuk aksın istiyordu zaman..