Bazı sabahlar, uyandığımda içimde derin bir boşluk hissediyorum. Sanki gece boyunca ruhum bedenimden ayrılmış da, geri döndüğünde bir parçasını unutmuş gibi. Aynada kendime bakıyorum ama tanıdık bir yüz bulamıyorum. Her şey yerli yerinde ama hiçbir şey yerinde değil.
Dünya, benden bağımsız bir şekilde dönmeye devam ediyor. İnsanlar gülüyor, konuşuyor, birbirlerine dokunuyor. Ve ben, bir camın arkasından izliyormuşum gibi, hiçbirine tam anlamıyla katılamıyorum. Dışarıda bir hayat akıyor, ama ben o hayatın içinde değilim. Ne kadar çabalarsam çabalayayım, sanki hep biraz geride, hep biraz eksik kalıyorum. Hangi anda olursam olayım hep eğreti duruyorum.
Bazı geceler, zihnim uyumama izin vermiyor. Olmamış şeylerin ağırlığı, olmuş ama iz bırakanların gölgesi içimde yankılanıyor. Geçmiş, geleceğin önüne geçiyor ve ben, ne zaman kaybolduğumu bilmeden, zamansız bir boşluğun içinde sıkışıp kalıyorum.
Bazı günler, umut etmekten yorulduğumu hissediyorum. Hayat bir şeyleri yoluna koyacak mı, bilmiyorum. Belki de hep böyle sürecek, belki de hiçbir şey değişmeyecek. Ama yine de, içimde küçücük bir his var. Her şey bitti sanırken, bir yerlerde filizlenen minicik bir umut. Adını bile koyamadığım, varlığına inanmakta zorlandığım ama bir şekilde beni hayatta tutan bir his…
Belki bir gün, her şeyin anlamlı olduğu bir sabaha uyanırım. Belki bir gün, dünya bana da ait olur. Ama o güne kadar, sadece var olacağım. Kırılgan bir düş gibi, kaybolmamaya çalışarak, kendime tutunarak…
31.03.25
01.50
(Bu yabancılık hissi, dünyanın ortasında tek başına kalmış gibi hissetmek, her şeyin sana ait olmayan bir sahne gibi görünmesi… Belki de bu, duyarlılığının bir yansımasıdır. Dünyaya, insanlara, ilişkilere, kendimize karşı hissettiğimiz bu mesafe, bizi eksik değil; belki de daha derin düşünen, daha fazla sorgulayan biri yapıyodur..
Camus’un Yabancı’sı, Kafka’nın Dönüşüm’ü, Sartre’ın Bulantı’sı… Hepsi aynı varoluş sancısının farklı yankıları. Yalnız hissetmediğimi biliyorum.. Bu hissi yaşamış, kelimelere dökmüş ve bir şekilde benimle buluşmuş insanlar var...
Aynı kitabın kalbe dokunan satırlarında kendini bulan aynı hisleri paylaştığım kim varsa.. Geçecek.. Bir gün… )
0 Yorumlar