Crushology 101 | Klişe aşığı biriyseniz bu dizi tam sizlik!



 Crushology 101’i  az önce bitirdim. Son dört bölümünü kendimi zorlayarak yer yer sararak x2 de izledim. Çünkü tam bir klişe bombardımanı! Bu tür diziler ne kadar tahmin edilebilir olsa da bir şekilde kendini izlettiriyor izlettirmesine de bir yerden sonra gerçekten sıkıyor. En azından beni sıktı. Dizinin konusunu 3 kelime çok güzel özetliyor : BANNY VE OPPALARI😁 Oppalar da oppa hee!



Başrolümüz Banny, adeta bir “oppa mıknatısı”. Etrafı yakışıklı, karizmatik oppalarla çevrili ve hepsi de nedense Banny’ye aşık. Banny’nin bu kadar “şanslı” olması, dizinin en göze batan klişelerinden biri. Kızımız, oppaları ilk gördüğü anda hayal alemine dalıp kendini onlarla romantik anlarda hayal ediyor ( ki bu bayağı hoşuma gitmişti izlerken😍)  ve sürpriz (!), hayalleri hepsiyle olmasa da gerçek oluyor. Ama tabii ki bu yolda bolca drama var: Nefretin aşka dönüşmesi, gerçek aşkı bulana kadar çekilen aşk acıları, tam her şey yoluna girdi derken yapışkan gibi geri dönen eski sevgililer, yanlış anlaşılmalar yüzünden yaşanan ayrılıklar, çekilen aşk acıları, gurur savaşları, uzun mesafeli ilişki dramaları… Ve elbette, yeni bir karakterin ortaya çıkmasıyla alevlenen kıskançlık krizleri, ardından gelen duygusal kavuşmalar ve nihayetinde mutlu son. Dizi, tam anlamıyla bir Kore romantik komedi şablonu.



Yine de Crushology 101, klişelerine rağmen izlemesi yer yer eğlenceli. Banny’nin naif ama biraz saf halleri, oppaların abartılı karizmaları ve tabii ki o ikonik düşerken tutma, sıçrayan suyun önüne atlama sahneleri, diziyi bir çırpıda bitirmeme yetti. Ama keşke senaristler biraz daha yaratıcı olsaydı; mesela Banny’nin etrafındaki herkesin ona aşık olması yerine, karakterlerin daha derin hikayeleri olsaydı. Ne bileyim, senaryonın biraz daha tutulabilir bir yanı olsaydı. Bence bu dizide birçok şey eksik kalmış. 

Eğer klişesiz olmaz, ben klişelere bayılıyorum diyorsanız Crushology 101 kesinlikle tam sizin diziniz!


Yorum Gönder

0 Yorumlar

Son Yayınlanan

Our Unwritten Seoul | Kalbimin En Sessiz Köşelerine Dokunan Bir Hikaye